دولت در حوزه گردشگری مداخله می کند
در حوزه گردشگری باید دست بخش خصوصی باز گذاشته شود و امور به این بخش واگذار شود و دولت فقط در تعیین سیاستگذاری‌ها و نظارت عالیه نقش داشته باشد.
به گزارش گروه اجتماعی یکتاپرس؛ تجربه یک‌ساله زندگی با کرونا و آشنایی با چگونگی رعایت پروتکل‌های بهداشتی، تعداد گردشگران را تغییر داد زیرا بیش از یک سال درگیر ویروس کرونا بوده و از سفر منع شدند.
رحیم یعقوب‌زاده کارشناس اقتصاد گردشگری و رئیس مرکز گردشگری علمی- فرهنگی دانشجویان ایران معتقد است: وضعیت اقتصاد گردشگری در سال ۱۴۰۰ بهتر خواهد شد، اما همچنان از شرایط ایده‌آل فاصله خواهد داشت.
وی به ایرناپلاس گفت: اقتصاد گردشگری نسبت به رشد فزاینده‌ای که پیش از این تجربه کرده بود، در وضعیت نامناسبی قرار دارد و دلیل آن نیز همه‌گیری کروناست.
در سال ۱۴۰۰ با توجه به اینکه افراد جامعه در یک سال گذشته به تجربه آموختند چگونه با رعایت پروتکل‌های بهداشتی زندگی روزمره خود را ادامه دهند، انتظار می‌رود مقاصد گردشگری، اقامت‌گاه‌ها و سایر بخش‌های مرتبط، با رعایت پروتکل‌ها پذیرای گردشگران باشند. اما لازم است تا این پروتکل‌ها به طور دقیق رعایت شود و نظارت بر رعایت آن‌ها وجود داشته باشد.
به عنوان مثال در ماه‌های آخر سال ۱۳۹۹ شاهد ورود گردشگران به جزیره‌های قشم و کیش بودیم که متأسفانه آمار مبتلایان در این مناطق را به شدت افزایش داد. بنابراین شاید بتوان گفت آنچه که می‌تواند فرصت گردشگری در سال ۱۴۰۰ را بهبود دهد، امیدها در رابطه با واکسیناسیون در کشور خواهد بود.
محمد ثابت اقلیدی مدیرکل پیشین نظارت و ارزیابی خدمات گردشگری درباره ارزیابی اش از مدیریت اجرایی در حوزه میراث فرهنگی و گردشگری گفت: مسوولان ما تلاش می‌کنند با توجه به ظرفیت‌ها و امکاناتی که در اختیار دارند از تمام توان خود برای خدمت رسانی بهره بگیرند. اما این موضوع به توان مدیریتی و اجرایی و نحوه تفکر افراد درباره نوع استفاده از منابع انسانی و مالی بر می‌گردد. البته در حوزه میراث فرهنگی و گردشگری ما واقعا با محدودیت منابع مواجه هستیم. چون اعتبارات این وزارتخانه توازنی با ماموریت هایش در سه حوزه تخصصی گردشگری، میراث و صنایع دستی ندارد.
وی ادامه داد: در حوزه میراث فرهنگی تا جایی که من اطلاع دارم اقدام‌های مطلوبی صورت گرفته است. از جمله اینکه بسیاری از آثار تاریخی احیا شده و در حوزه ثبت جهانی هم اتفاق‌های امیدوار کننده‌ای رخ داده است. اما در حوزه صنایع دستی تصور می‌کنم ما نیازمند کار و تلاش بیشتری هستیم، چون صنایع دستی در حوزه حکمروایی تا حدودی مظلوم واقع شده اند. چرا که تاثیرات مربوط به این حوزه بیشتر در وابستگی به صنعت گردشگری تعریف شده است. در صورتی که من تصور می‌کنم این وابستگی باید به یک نقطه تعادل برسد تا علاوه بر اینکه گردشگری بتواند در وضع رونق یا رکود این حوزه نقش آفرینی کند خود صنعتگران این حوزه هم بتوانند به بازارسازی و عرضه محصولات خودشان بپردازند.
ثابت اقلیدی خاطرنشان کرد: در حوزه گردشگری باید دست بخش خصوصی باز گذاشته شود و امور به این بخش واگذار شود تا سر دولت خلوت شود و به وظایف حاکمیتی خودش که همان تعیین سیاستگذاری‌ها و نظارت عالیه است بپردازد. تا جایی که امکانپذیر است حوزه گردشگری به دست بخش خصوصی و خود مردم سپرده شود. تحقق این مساله باعث می‌شود تا مداخلات دولتی در این موضوعات به حداقل برسد و هزینه‌ها کاهش پیدا کند. این مستلزم استفاده از افراد متعهد و متخصص، خلاق، پاکدست و کارآمد است. یعنی وقتی افرادی که در راس مسوولیت‌های اجرایی قرار می‌گیرند این شایستگی‌ها و ویژگی‌ها را داشته باشند و البته از یک ویژگی مهم دیگر یعنی مولفه قانون مداری هم برخوردار باشند و دیدگاه‌هایی معطوف به خدمت رسانی به مردم داشته باشند و این حکمرانی و حکمروایی بر اساس آموزه‌های اسلامی انجام بگیرد به بهترین نحو ممکن می‌توان امور را به پیش برد.
گفتنی است: بسیاری از کسب‌وکارها توانستند در دوران اوج همه‌گیری کرونا با ورود به فضای مجازی و استفاده از پلتفرم‌های آنلاین به فعالیت خود ادامه دادند. آیا اقتصاد گردشگری نیز توانسته از این ابزارهای نوین بهره‌مند شود؟
«حضور فیزیکی افراد در یک مکان جغرافیایی» گرشگری نامیده می شود. فضای مجازی و وب در حوزه‌های بسیاری می‌توانند کمک کننده باشند، اما وقتی از گردشگری صحبت می‌کنیم، باید توجه داشته باشیم گردشگری به معنای حضور فیزیکی افراد در محل جغرافیایی یا رویداد خاصی است.
شاید بتوان گفت فضای مجازی توانست نشست‌های حوزه گردشگری را با تعداد بیشتری از مشارکت‌کنندگان برگزار کند، اما نمی‌توان گردشگری را از نظر کیفی و کمّی از طریق فضای مجازی به طرز قابل توجهی گسترش دهد.